زندگی با یک فرد گناهکار
اگر مجبور باشیم با یک فرد گناهکار زندگی کنیم، چگونه باید رفتار کنیم؟
زندگی کردن انسان با فرد یا افراد گناهکار به چند صورت متصور است:
1- در جامعه ای زندگی می کند که آلوده به گناه است و مردمش مرتکب گناه می شوند؛
2- با دوستانی که اهل گناهند، رابطه دارد؛
3- با افراد خانواده اش، چون همسر و یا پدر و مادر و فرزندی که از ارتکاب گناه ابایی ندارند، زندگی می کند.
مورد اوّل و دوم، مشکل چندان مهم نیست، زیرا شخص از نزدیک و در کنار خود نافرمانی خدا را حسّ نمی کند تا موجب آزارش شود، اما در مورد سوّم، خوصاً افرادی که به او نزدیکند؛ مانند پدر، مادر، همسر، فرزند و ... هنگامی که به گناه آلوده می شوند حضوری پر دردسر و رنج آوری برای خود و دیگر اعضای خانواده خواهند داشت و اگر شخصی نتواند با امر به معروف و نهی از منکر کاری از پیش ببرد این مشکل دوچندان می شود.
در هر حال، وظیفة افرادی که با چنین مشکلی روبرو می شوند، در مرتبة اول، امر به معروف و نهی از منکر است و در مرتبة بعدی اگر قدرت عملی بر جلوگیری از گناه دارند حتی با وساطت بزرگتر ها و افرادی که به نوعی تأثیر گذارند و مورد احترام شخص گناهکارند، آن را به کار برند.
البته امر به معروف و نهی از منکر دارای شرایطی است که در هر زمان نمی توان از آن استفاده کرد. مراجع عظام تقلید در باب امر به معروف و نهی از منکر می فرمایند: "چند چیز شرط است در واجب بودن امر به معروف و نهی از منکر.
اول آن که، کسی که می خواهد امر و نهی کند، بداند که آن چه شخص مکلّف به جا نمی آورد، واجب است به جا آورد و آن چه به جا می آورد باید ترک کند و بر کسی که معروف و منکر را نمی داند واجب نیست.
دوم آن که، احتمال بدهد امر و نهی او تأثیر می کند، پس اگر بداند اثر نمی کند، واجب نیست.
سوم آن که، بداند شخص معصیت کار بنا دارد که معصیت خود را تکرار کند، پس اگر بداند یا گمان کند که اگر امر یا نهی کند ضرر جانی یا عرضی و آبرویی یا مالیِ قابل توجه به او می رسد،واجب نیست؛ بلکه اگر احتمال صحیح بدهد که از آن ترس، ضررهای مذکور را پیدا کند واجب نیست؛ بلکه اگر بترسد که ضرری متوجه متعلقان او می شود واجب نیست، بلکه با احتمال وقوع ضررجانی یا عرضی و آبرویی یا مالی موجب حرج بر بعضی مؤمنین، واجب نمی شود، بلکه در بسیاری از موارد حرام است".
در هر حال اگر توان امر به معروف و نهی از منکر را نداشتید، بر شما لازم است که خودتان را حفظ کرده و تقوای شخصی داشته باشید.